Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

brać się na sposób

См. также в других словарях:

  • brać się — do rzeczy zob. rzecz 1. Brać się (mocno) w garść, w karby, w kupę zob. garść 1. Brać się na kawał, na blagę itp. zob. wziąć się 2. Brać się na sposób zob. sposób 1. Brać się z czymś za bary zob. bary. Brać się z kimś za bary, za czuby, za łby zob …   Słownik frazeologiczny

  • brać się – wziąć się na sposób — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować odpowiednią metodę, właściwy sposób w celu uzyskania lub otrzymania czegoś; używać fortelu, wybiegu dla uzyskania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ilekroć miał kłopoty, brał się na sposób. Ponieważ nie szło mu w szkole …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sposób — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. sposóbsobu, Mc. sposóbsobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określona metoda, forma lub tryb wykonania, ujęcia czegoś; to, jak coś się robi; styl : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sposób… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… …   Słownik języka polskiego

  • sposób — 1. Brać się, wziąć się na sposób; chwytać się sposobu «uciekać się do wybiegów, forteli dla uzyskania czegoś, posłużyć się sprytem»: Niemcy robią teraz po wsiach przeglądy koni i dobre konie od razu rekwirują. (...) W tutejszej okolicy chłopi… …   Słownik frazeologiczny

  • wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

  • dobierać się – dobrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostawać się do czegoś trudno dostępnego, atrakcyjnego, zwykle w jakiś sposób zabezpieczonego, ukrytego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź dobierał się do miodu. Dziecko dobrało się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… …   Słownik języka polskiego

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»